Een incassobureau verleidt haar bruid voor een hete sessie, waarbij haar getatoeëerde rug en witte jurk verdwijnen terwijl ze van achteren wordt genomen en haar kreten overstemd worden door de bruiloftsmuziek.
De camera legt de bloedmooie bruid in haar witte trouwjurk vast, haar blonde lokken trappelen over haar rug. Ze is een visioen van onschuld, maar dit is niet je typische huwelijksscenario. De incassobureau komt eraan, en de bruid, die graag haar schulden wil aflossen, biedt zich aan voor het nemen. De oude, getrouwde man maakt gebruik van de situatie, zijn handen verkennen elke centimeter van haar lichaam via haar jurk. De bruid, nu een gewillige deelnemer, zakt door haar knieën, haar ogen op de camera vergrendeld terwijl ze hem bedient. De POV dompelt je onder in de ervaring, waardoor je je het gevoel hebt dat je er gelijk bij bent. De actie gaat door met de bruid, buigt zich voor het cadeau, buigend voor het cadeautje van haar oude man. De opwinding van deze realiteit is zowel een schokkende als een expliciete werkelijkheid. De bruid neemt nu een extra laag van de opwinding en voegt er een expliciet contrast aan toe met de video die ze nu heeft gemaakt. De video is nu volledig in contrast met de buitenissporigheid van haar bruid.
