Το μεγάλο ραβδί όμως των γειτόνων μου, και η συνήθεια του να ευχαριστιέται τον εαυτό του, είναι ένας ανοιχτός κινηματογράφος. Μια εικαστική γιορτή για μένα, το καλοπροικισμένο μέλος του, που διακρίνεται μέσα από το ανοιγμένο φερμουάρ του παντελονιού του, με κοιτάζει επίμονα πίσω.