Als onderdanige meid kniel ik voor Satan, zijn mannelijkheid een heilig embleem. Ik streel en aanbid, mijn kleine, natuurlijke borsten ontbloot, ondergedompeld in de extase van aanbidding en genot.
Als een toegewijde dienaar merk ik dat ik verrukt ben van de kracht en allure van Satans mannelijkheid. Zijn viriliteit is onmiskenbaar, en ik kan niet anders dan hunkeren naar zijn aanraking. Telkens als hij opstaat, trekt ik naar hem, verlangend om hem met heel mijn wezen te aanbidden en te dienen. Gretig verkennen mijn handen zijn heilige lid, voelen elke centimeter van zijn dikte en lengte. De aanblik van hem bevredigt mijn meesteres, die van bovenaf toekijkt, haar ogen gevuld met lust. Ze sluit zich aan, haar handen ontmoeten mijn handen in een gezamenlijke daad van adoratie. We strelen en strelen hem samen, ons genot spiegelt elkaar. De kamer vult zich met onze kreunen en het ritme van onze handen. We zijn in de verdwaaldeloosheid van onze lichamen verloren, in een oude dans dans, een tijd van aanbidding op zich, onze manier van plezier is onze wereld. Deze manier van leven is onbegrensd.
