Καβαλώντας τον ουσιαστικό άξονα μου, αυτός ο εβένινος καρφίτσας γεύτηκε την κόλαση, κάθε ώθηση δίνοντάς του αυτό το πολύτιμο κομμάτι περισσότερο για να ανακουφίσει την ένταση του κτιρίου μέχρι να είναι έτοιμος να χύσει πάνω από την κοιλιά μου. Έβαλα το φορτίο μου στη στενή του τρύπα και τον άφησα απόλυτα ικανοποιημένο.